Stary Cmentarz na Pęksowym Brzyzku to miejsce o szczególnym znaczeniu. Spoczywają tu wybitne postacie, które swoją twórczością i działalnością przyczyniły się do rozwoju kultury i tożsamości Podhala. Sama świadomość, że stąpa się po ziemi, na której pochowani są tak znamienici ludzie jak Kornel Makuszyński czy Kazimierz Przerwa-Tetmajer, wywołuje silne emocje i skłania do refleksji nad dziedzictwem kulturowym regionu. Sądzę, że odwiedziny tego cmentarza to nie tylko lekcja historii, ale także okazja do oddania hołdu tym, którzy kształtowali ducha Zakopanego.
Drewniany kościółek Matki Boskiej Częstochowskiej, datowany na 1847 rok, jest kolejnym ważnym punktem na mapie Kościeliskiej. Jego prostota i surowość dodają mu uroku i przypominają o głęboko zakorzenionej religijności mieszkańców Podhala. Fakt, że przetrwał tyle lat, czyni go żywym świadkiem historii i ważnym zabytkiem sakralnym.

Moim zdaniem, ulica Kościeliska to coś więcej niż tylko ciąg zabytkowych budynków. To żywe muzeum, które pozwala poczuć autentyczną atmosferę Zakopanego sprzed lat. To miejsce, gdzie można uciec od zgiełku nowoczesności i zanurzyć się w spokoju i pięknie tradycji. Warto poświęcić czas na spokojny spacer tą ulicą, delektując się każdym detalem architektury, wsłuchując się w ciszę przerywaną jedynie szumem drzew i chłonąc ducha przeszłości.
Uważam, że Kościeliska jest niezwykle ważnym elementem tożsamości Zakopanego i zasługuje na szczególną ochronę. Zachowanie jej unikalnego charakteru jest kluczowe dla zachowania dziedzictwa kulturowego regionu i dla przyszłych pokoleń turystów, którzy pragną poznać prawdziwe oblicze tego górskiego miasta. Spacerując nią, nie tylko podziwiamy piękno, ale także uczymy się o historii i tradycji, które ukształtowały Zakopane, jakie znamy dzisiaj.